ទីក្រុងកេបិច ប្រទេសកាណាដា ៖ គណៈកម្មាធិកាបេតិកភណ្ឌពិភពលោកបានសម្រេចបញ្ចូលទីកន្លែងថ្មីចំនួន ២៧ ចូលទៅក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌពិភពលោក នៅឯកិច្ចប្រជុំលើកទី ៣២ កាលពីថ្ងៃទី ២ ដល់ថ្ងៃទី ៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០០៨ ក្នុងនោះក៏រួមបញ្ចូលនូវ បាការដ្ឋាន (សំណង់ការពារសឹកសត្រូវ) របស់បារាំង ប្រាសាទហិណ្ឌូមួយ និងជីវដែនសត្វមេអំបៅមួយកន្លែងផងដែរ។
ក្នុងជំនួបកិច្ចប្រជុំរបស់អង្គការយូណេស្កូ នាទីក្រុងដ៏ចំណាស់មួយនៃប្រទេសកាណាដាកន្លងទៅនេះ បានឲ្យដឹងថា ទីកន្លែងវប្បធម៌ចំនួន ១៩ និងទីកន្លែងធម្មជាតិចំនួន ៨ ត្រូវបានដាក់បញ្ចូលក្នុងបញ្ជី។
កិច្ចប្រជុំបានបញ្ជាក់ថា ចំនួនសរុបនៃទីកន្លែងបេតិកភណ្ឌពិភពលោក គិតមកដល់ពេលនេះមានចំនួន ៨៧៨ (ទីកន្លែងវប្បធម៌ ៦៧៩, ទីកន្លែងធម្មជាតិ ១៧៤ និងចម្រុះ ២៥) ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមប្រទេសចំនួន ១៤៥។
នៅក្នុងរយៈពេលចុងក្រោយនេះ មានប្រទេសចំនួនបួនដែលទើបនឹងបានចូលក្នុងបញ្ចីជាលើកដំបូង រួមមាន ប្រទេស ប៉ាពួញូហ្គីនៀ (Papua New Guinea) សានម៉ារីណូ (San Marino) សូឌីអារ៉ាបៀ (Saudi Arabia) និងប្រទេសវ៉ាណួទូ (Vanuatu)។
ទីក្រុងនៃចក្រភពអូតូម៉ាន (Ottoman) សម័យបុរាណ ដែលស្ថិតនៅទីក្រុងប៊័រ៉ាត(Berat)បច្ចុប្បន្ន ភាគកណ្តាលប្រទេសអាល់បានី (Albania) ត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងបញ្ចីរួមគ្នាជាមួយមជ្ឈមណ្ឌលប្រវត្តិសាស្ត្រជីរ៉ូកាស្ត្រា (Gjirokastra) ដែលត្រូវបានបញ្ចូលកាលពីឆ្នាំ ២០០៥។
ក៏ត្រូវបានដាក់បញ្ចូលផងដែរនូវប្រសាទដែលកសាងឡើងកាលពីសតវត្ស ទី១៣ ដែលមានវិហារជាច្រើនក្នុងអាណាចក្រប៊ីហ្សានទីន (Byzantine) ហើយដែលត្រូវបានកសាងឡើងក្នុងសម័យកាលនៃការត្រួតត្រារបស់ទួគី ព្រមទាំងមានផ្ទះមួយចំនួនដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយសហគមន៍សាសនាជាច្រើន ដូចជាខ្លះត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយសមាជិកស៊ូហ្វ៊ី (Sufi) ដែលជាបុព្វជិតនិកាយមូស្លីមមានជំនឿអរូប៉ី នៅក្នុងសតវត្សទី១៨។
គណៈកម្មាធិការបេតិកភណ្ឌក៏បានអនុម័តផងដែរនូវផ្លូវរថភ្លើងកាត់ ភ្នំក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ដែលគេហៅថា ផ្លូវរថភ្លើងកាល់កាស៊ីមឡា (Kalka Shimla Railway) មានប្រវែង ៩០គីឡូម៉ែត្រ ត្រូវបានកសាងឡើងក្នុងពាក់កណ្តាលសតវត្សទី១៩ ដើម្បីបម្រើសេវាទៅទីក្រុងស៊ីមឡា។
ទីកន្លែងថ្មីចំនួន ១០ ក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុប បានបង្កើតឡើងនូវទំព័រអច្ឆរិយធម្មជាតិ និងស្ថាបត្យកម្មដ៏មានកិត្តិនាមសម្រាប់ឆ្នាំនេះ ដោយរាប់បញ្ចូលតាំងពីបាការដ្ឋានបារាំងដែលតំណាងឲ្យនិមិត្តរូបដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃការងាររបស់ Sebastien Le Prestre de Vauban ដែលជាវិស្មករយោធារបស់ស្តេចល្វីសទី១៤។
គេបាននិយាយថាគម្រោងរបស់ Vauban បានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងប្រវត្តិបាការដ្ឋានក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុប ហើយល្បីល្បាញរហូតដល់ទ្វីបអាមេរិក រុស្សី និងអាស៊ីបូព៌ាផងដែរ។
ទីកន្លែងជាច្រើនទៀតនៅអាស៊ីក៏ត្រូវបានគេផ្តល់កិត្តិយសផងដែរ ដូចជាទីក្រុងពាណិជ្ចកម្មប្រវត្តិសាស្ត្រចំនួនពីរក្នុងប្រទេសម៉ាឡេស៊ី និងទីតាំងកសិកម្មពីមុនមួយកន្លែងក្នុងប្រទេសប៉ាពួញូហ្គ៊ីនៀ ជាដើម។
ប្រាសាទព្រះវិហាររបស់ប្រទេសកម្ពុជាដែលស្ថិតនៅលើកំពូលភ្នំព្រះវិហារ ជិតព្រំដែនសៀមក៏ត្រូវបានដាក់បញ្ចូលជាឯកឆ័ន្ទក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌពិភពលោកដែរ បើទោះបីជាមានការជំទាស់ពីសំណាក់អ្នកនយោបាយ និងប្រជាជនជ្រុលនិយមសៀមយ៉ាងណាក៏ដោយ។
ភ្នាក់ងារអង្គការសហប្រជាជាតិក៏បានឲ្យឈ្មោះថាជាសម្បត្តិ បេតិកភណ្ឌមួយផងដែរចំពោះបឹង Caledonia របស់ប្រទេសស្កុតឡង់ ទំហំ ១៥០០០គីឡូម៉ែត្រក្រឡា ដែលជាកន្លែងថ្មប៉ប្រ៉ះទឹកធំជាងគេទីពីរលើពិភពលោក បន្ទាប់ពីថ្មប៉ប្រ៉ះទឹក Great Barrier របស់ប្រទេសអូស្ត្រាលី។ ឧទ្យានជាតិ Mount Sanqingshan របស់ប្រទេសចិន និងផ្ទះធ្វើពីដីឈ្មោះថា Fujian Tulou ក៏ត្រូវបានដាក់បញ្ចូលផងដែរ។
នៅមជ្ឈឹមបូព៌ាក៏មានទីកន្លែងបួនដែរត្រូវបានបញ្ចូល រួមមាន Scocotra Archipelago របស់ប្រទេសយីម៉េន (Yemen), Al-Hijr ដែលជាទីតាំងវត្ថុបុរាណរបស់ប្រទេសសូឌីអារ៉ាប៊ី ទីកន្លែងពិសិដ្ឋ Baha’i នាកំពង់ផែ Haifa និង Western Galilee របស់ប្រទេសអ៊ីស្រាអែល ព្រមទាំង Armenian Monastic Ensembles ក្នុងប្រទេសអ៊ីរ៉ង់។
សម្រាប់ទ្វីបអាហ្វ្រិក ព្រៃ Mijikenda Kaya ក្នុងប្រទេសកេនយ៉ា និងទេសភាពវប្បធម៌អរុណោទ័យ (Le Morne Cultural Landscape) នៃកោះ Mauritius ត្រូវបានគេចារិកក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌផងដែរ។
ច្រាំងថ្មចោត Joggins Fossile Cliffs ដែលស្ថិតនៅលើឆ្នេរសមុទ្រអាត្លង់ទិករបស់ប្រទេសកាណាដា ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាកន្លែងដែលល្បីល្បាញខ្លាំងបំផុតខាងការរក ឃើញផូស៊ីលទាក់ទងនឹងជីវិតនៅលើផែនដីកាលពី ៣៥៤លានឆ្នាំ ទៅ ២៩០លានឆ្នាំមុន ចំណែកឋបនីយភណ្ឌជីវដែនមេអំបៅស្តេច (Monarch Butterfly Biosphere Reserve) ប្រហែល ១០០គីឡូម៉ែត្រភាគខាងជើងទីក្រុងមិចស៊ីកូ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជា “គុណតម្លៃសកលដ៏វិសេសវិសាល” ដែលមានមេអំបៅជិតមួយលានក្បាលពីកាណាដា និងសហរដ្ឋអាមេរិក ត្រឡប់មកទីនេះរៀងរាល់សរទរដូវ ហើយផ្តុំគ្នានៅពេញដើមឈើដែលធ្វើឲ្យដើមឈើក្លាយជាព័ណទឹកក្រូច។ កន្លែងទាំងពីរនេះ អង្គការយូនីស្កូក៏បានដាក់បញ្ចូលផងដែរ។
ខាងក្រោមនេះជាឈ្មោះទីកន្លែងដែលអង្គការយូណេស្កូ បានអនុម័តបញ្ចូលជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌពិភពលោកក្នុងឆ្នាំ ២០០៨ នេះ ៖
New cultural sites inscribed during the 32nd session:
Preah Vihear Temple (Cambodia)
Fujian Tulou (China)
Stari Grad Plain (Croatia)
Historic Centre of Camagüey (Cuba)
Fortifications of Vauban (France)
Berlin Modernism Housing Estates (Germany)
Armenian Monastic Ensembles in Iran (Iran)
Baha’i Holy Places in Haifa and Western Galilee (Israel)
Mantua and Sabbioneta (Italy)
The Mijikenda Kaya Forests (Kenya)
Melaka and George Town, historic cities of the Straits of Malacca (Malaysia)
Protective town of San Miguel and the Sanctuary of Jesús de Nazareno de Atotonilco (Mexico)
Le Morne Cultural Landscape (Mauritius)
Kuk Early Agricultural Site (Papua New Guinea)
San Marino Historic Centre and Mount Titano (San Marino)
Archaeological Site of Al-Hijr (Madâin Sâlih) (Saudi Arabia)
The Wooden Churches of the Slovak part of Carpathian Mountain Area (Slovakia)
Rhaetian Railway in the Albula / Bernina Cultural Landscape (Switzerland and Italy)
Chief Roi Mata’s Domain (Vanuatu)
Natural properties inscribed on UNESCO’s World Heritage List during the 32nd session:
Joggins Fossil Cliffs (Canada)
Mount Sanqingshan National Park (China)
Lagoons of New Caledonia: Reef Diversity and Associated Ecosystems (France)
Surtsey (Iceland)
Saryarka – Steppe and Lakes of Northern Kazakhstan (Kazakhstan)
Monarch Butterfly biosphere Reserve (Mexico)
Swiss Tectonic Arena Sardona (Switzerland)
Socotra Archipelago (Yemen)
Extensions added onto properties already on the World Heritage List:
Historic centres of Berat and Gjirokastra (Albania)
Mountain Railways of India
Paleolithic Cave Art of Northern Spain
The Antonine Wall (United Kingdom)
ឯកសារយោង ៖
http://www.unesco.org
http://www.canada.com